Cukrzyca to wybitna i rozpoznawalna choroba metaboliczna, która ma podwyższone stężenie glukozy we krwi i przyspieszoną chorobę sercowo-naczyniową, innowacyjną chorobę nerwów obwodowych, chorobę nerek i postępującą chorobę siatkówki. Podwyższone stężenie cukru we krwi przykuwa uwagę . Można przedstawić do gabinetu lekarskiego z osłabieniem, nietypową sennością, niezwykle znacznym przepływem moczu, nietypowym pragnieniem i utratą wagi.

Cukrzyca

Lekarz podejrzewa wystąpienie cukrzycy i nakazuje wykonanie badania glukozy. W tej okoliczności przypadkowe stężenie cukru we krwi bez posiłku, przekraczające 200 mg/dl, bez żadnych wątpliwości stwierdza istnienie cukrzycy. Jeśli stężenie cukru mierzone jest po okresie postu, wartość powyżej 140 mg/dl decyduje o tym, że cukrzyca istnieje bez wątpliwości. Cukrzyca jest określana przez lekarza jako cukrzyca typu 1 lub cukrzyca typu 2.

Cukrzyca typu 1 charakteryzuje się niedoborem insuliny i podwyższonym stężeniem cukru we krwi. Lekarz może zlecić badanie poziomu glukozy we krwi w celu sprawdzenia niedoboru insuliny. Cukrzyca typu 1 rozwija się najczęściej u dzieci i młodych osób dorosłych z powodu ataku immunologicznego na komórki trzustki produkujące insulinę. Komórki te znane są jako komórki wysepek, ponieważ są to maleńkie skupiska komórek, które oglądane pod mikroskopem wyglądają jak "wysepki".

Układ odpornościowy

Atak immunologiczny rani i niszczy te komórki produkujące insulinę, a brak insuliny we krwi pozwala wtedy na wzrost poziomu glukozy znacznie powyżej normalnego wyboru. To trzustka wyczuwa stężenie cukru we krwi i wydziela insulinę w odpowiedzi na poziom glukozy. Jest to zadanie i cel komórek wysepek trzustki. Następnie wydzielona insulina podróżuje przez jeden przepływ krwi szczególnie, aby przenieść krążącą glukozę do komórek i komórek, gdzie komórki wykorzystują cukier jako energię.

Ale jeśli wysepki trzustki nie wyczuwają precyzyjnie poziomu glukozy we krwi lub jeśli nie mogą wydzielać insuliny, ponieważ komórki wyczuwające i wydzielające ulegają zniszczeniu, wówczas stężenie cukru w krwiobiegu wzrasta i wzrasta bardziej. Poziomy te mogą stać się bardzo duże, u niektórych osób przekraczając 1000 mg/dl.

Zrozummy to

Cukier we krwi, który krąży w nieprawidłowo wysokich ilościach, jest usuwany w moczu. Jest on wydalany. Cukier "wylewa się" do moczu i w ten sposób znika z organizmu. W jednym sensie jest to ochrona. W innym sensie, niezbędna energia została utracona po prostu w siusiu. Rezultatem wysokiej redukcji cukru w moczu jest również wysokie wydalanie wody. Glukoza podróżująca do i przez mocz działa tak, że ciągnie za sobą wodę.

Glukoza wylewająca się w dużych ilościach do nerek funkcjonuje jako "diuretyk" Tak więc osoba, która ma hiperglikemię będzie obserwować wysoki przepływ moczu, a utrzymująca się wysoka objętość moczu w tym ustawieniu szybko kogoś odwodni. Osoba, która ma hiperglikemię zauważy również dziwne pragnienie. Jednym z powodów tego pragnienia jest właśnie odwodnienie z nienaturalnej aktywności moczopędnej podróży wysokiego ładunku glukozy do moczu.

Dobrze wiedzieć

Innym wyjaśnieniem jest sygnał mózgu w hiperglikemii, gdzie umysł wyczuwa nietypowe stężenie substancji w przepływie krwi i w ten sposób sygnalizuje pragnienie, dążąc do spowodowania zwiększonego spożycia wody, aby móc rozcieńczyć tę substancję z krwi. Cukrzyca typu 1 jest niestabilna, krucha i może być szybko niebezpieczna, jeśli nie jest leczona. Jest dokładnie zdiagnozowana przy wymiarze niewłaściwie niskiego poziomu insuliny we krwi wraz z wyższym cukrem i obecnością przeciwciał dla komórek wysepek.

Komórki wysepkowe są takie komórki trzustki, które normalnie produkują insulinę, ale teraz są atakowane przez system immunologiczny. Leczenie cukrzycy typu 1 koncentruje się na starannych i dokładnych zmianach diety wraz z wymianą insuliny. Wymiana insuliny jest niezbędna. Ilość potrzebnej insuliny różni się w zależności od osoby, ale to niedobór insuliny jest głównym problemem i dlatego zastąpienie insuliny jest niezwykle istotne.

Uwaga końcowa

Każda osoba, u której zdiagnozowano cukrzycę typu 1, musi codziennie wstrzykiwać insulinę w odpowiednich ilościach. Te liczby są przepisywane w celu dopasowania do danej osoby. Wszelkie pominięte zastrzyki spowodują gwałtowny wzrost cukru, osłabienie, pragnienie i większy przepływ moczu. Jeśli masz cukrzycę typu 1, bądź poinformowany, bądź świadomy, bądź sumienny w utrzymaniu i bądź dokładny. Kontrolowanie poziomu cukru we krwi do normalnego poziomu jest niezbędne dzień po dniu, miesiąc po miesiącu i rok po roku.