Żadne pokolenie ludzi nie miało więcej rzeczy dostępnych, aby dostać się do środków znalezienia doskonałości w czasie teraźniejszym. Jesteśmy tak zajęci i rozproszeni przez nasz styl życia, że nigdy nie jesteśmy w czasie teraźniejszym. Zawsze jesteśmy gdzieś indziej.
Czy jesteśmy tam?
Kiedy jesteśmy w pracy, zastanawiamy się nad obiadem. Przy kolacji zastanawiamy się nad jutrzejszym meczem. Na wakacjach myślimy o pracy. Oglądając telewizję, myślimy o wakacjach. Nasze telefony komórkowe, iPody i kanały z grami tworzą wokół nas pseudo rzeczywistość i odciągają naszą uwagę od tego, gdzie jesteśmy i co robimy. Na rowerze treningowym rozpraszają nas słuchawki i ekrany telewizorów, więc nasze umysły są wypompowywane z naszych ciał. Rozmawiamy z naszymi dziećmi jak rzeczy na odległość, i są kierowane przez ekspertów, aby spędzić czas na spotkania rodzinne i dostać się razem. Powinienem chcieć agendy, aby rozmawiać z moimi dziećmi o czymkolwiek?
Sztuka robienia
Byłem w kolejce po kanapkę raz doświadczyłem doskonałości osobiście w bardzo trzewny sposób teraz. To przypomniało mi, aby znaleźć link w każdej sekundzie do tego, co się dzieje, aby wyłączyć gadaninę i pułapki na oczy, które odwracają zmysły. Wspaniała kobieta przy ladzie w naszej szkolnej stołówce nie była zbyt dobrze wykształcona, ani nie miała zbyt wyszukanego wyglądu. Otaczali ją ludzie z wyższym wykształceniem, studiujący głęboką, głęboką teorię. Byli oni tak pochłonięci wiarą w coś innego, że nie mieli okazji zobaczyć jej i jakości jej pracy. Była chętna do zadowolenia i poświęciła się zapewnieniu najlepszej obsługi klienta, jaką mogła zaoferować. Była w pełni zaangażowana i oddana swojej pracy. Wiedziała, jakie pytania zadawać i nie marnowała ani słów, ani ruchów w przygotowywaniu kanapek.
Jej zdolności i oszczędność ruchów były sztuką w ruchu. Nie chcąc uczestniczyć w rozmowie z częścią wielkich nieumytych, kobiety w kolejce przede mną uczyniły z tego punkt, aby wyrzucić z siebie swój układ w jednym złożonym paragrafie myślowym, walcząc o to, aby ich słowa były w miarę blisko, tak aby pani nie miała szansy wtargnąć w ich przestrzeń życiową. Nie mogli się doczekać, kiedy wrócą do swojej rozmowy. Producent kanapek był niezrażony i idealnie przygotował im kanapki, które wzięli bez cienia wątpliwości, że właśnie dzielą przestrzeń i czas z innym człowiekiem. Nigdy jej nie widzieli.
Wniosek
When it was my turn, she had the chance to ask me each questions she wanted to inquire. I let her guide me through our process of constructing a sandwich together. When it was completed I thanked her and remarked that she had done one heck of a job in this lunch hour insanity and that I appreciated her services. We shared a grin. I never loved a sandwich as much as I did this day.
I turned off the track, unhooked the phone, and only ate the sandwich and attended every bite and taste. The wonderful woman in the sandwich shop reminded me today about where to locate excellence in the entire world. It’s all around you, when you will look. Where’s your excellence? How can you say it everyday and in every way? Are you open to it in the here and now or are you likely to get it tomorrow or wherever else your attention has wandered?