Op een andere dag voelde ik me erg opgejaagd naarmate mijn dag vorderde. Ik werd verlamd door een 'to do list' die niet meer in verhouding stond tot de resterende uren die ik op kantoor had. Mijn to do-lijstje zag er ongeveer zo uit: de hond uitlaten, een screening bijwonen van een heel speciaal iemand die onlangs was overleden, de auto in Lisle afgeven voor een onderhoudsbeurt (ongeveer 20 mijl van waar ik woon en werk!)
Wat is het volgende?
boodschappen doen omdat mijn man op het laatste moment had besloten dat hij graag filet mignon wilde, wat maïs en rijst met worst als avondeten, een zakenbezoek om 20.00 uur en had ik al gezegd dat ik ook patiënten moest bezoeken in het ziekenhuis? Ik zat aan mijn bureau en voelde me niet helemaal op mijn gemak. Ik begon me af te vragen wat ik hieruit kon leren. Ik realiseerde me dat ik moest stoppen met denken dat ik een supermeid kon zijn en prioriteiten moest gaan stellen.
Ook dat het belangrijk was om mezelf toestemming te geven om vandaag niet alle taken op mijn 'to do-lijst' af te maken. Geleidelijk aan schudde ik mijn traagheid van me af, trok mijn witte jas aan en begon aan mijn ziekenhuisrondes. Het was 5 uur 's middags en ik begreep dat ik het onmogelijk zou redden om naar een screening op 294 te gaan, terug te komen voor dit zeer belangrijke zakelijke gesprek en een diner te maken dat mijn man verdiende.
Wat moet ik doen?
Ik haalde diep adem en besefte dat de auto moest wachten. Dus wat als hij al ver over de 75.000 mijl heen was? Hij kon wachten. De hond kon ook wachten op zijn dagelijkse wandeling (hij is toch al verwend en begrijpt het) Ik had mezelf toestemming gegeven om het rustiger aan te doen, adem te halen en dingen van mijn bord te halen.
Te vaak lopen we rond met het gevoel dat we dingen moeten doen. We meten onszelf af aan een of ander Hollywoodstereotype van de man die alles voor elkaar heeft zonder zich in het zweet te werken. Aanwezig zijn in het moment is een heel belangrijk hulpmiddel dat we in ons eigen leven moeten cultiveren.
Denk aan
In plaats van 'doen' heb je een moment om gewoon te zijn; kijk welke sensaties je ervaart: Hoe voel je je? Hoe is je ademhaling? Wat voel je? Weet hiervan en wat er nog meer in je bewustzijn opkomt. Streef ernaar om in het moment te leven in plaats van op een 'to do'-lijstje. Dit is een les die, eenmaal geleerd, meer waarde toevoegt aan ons dagelijks leven. Wandel door een straat of een plaats waar je veel over weet. Terwijl je loopt, kijk je van de ene kant van de weg naar de andere en neem je het landschap en de geluiden in je op.
Kijk naar boven en richt je blik dan steeds naar beneden om nieuwe dingen op te merken. Hoe voel je je? Wat hoor je? Ben je in staat om oogcontact te maken met mensen? Misschien is dit een weg die je dagelijks bewandelt. Wat valt je op aan deze weg waar je je eerder niet bewust van was? Geef jezelf tot slot toestemming om wat dingen van je bord te halen zonder je schuldig te voelen. Leer hoe je prioriteiten kunt stellen. Voorbeelden hiervan zijn het ontwikkelen van een eenvoudige takenlijst en vervolgens een prioriteitsscore toekennen, het gebruik van computersoftware of zelfs de organizing tools van je mobiele telefoon.